کوه نشین . [ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که در کوه ساکن باشد. آنکه در کوهستان زندگی کند : شکانیان ، قومی شبانکاره ٔ کوه نشین اند. (فارس نامه ٔ ابن البلخی ص 167). ایمن از کوه نشینان به گذر باد آبان شوم ان شأاﷲ. خاقانی .

کوه نشین

دست کوه

خرگاه نشین

نزهت نشین

نشین

درون نشین

شاه نشین

کوه زای

درگه نشین

کوه کوه

کوه

benzaldiphenyl

پیش، () ()،()()کی، ()کی.

ربوت

زاد فی الشطرنج بغلة

دریاژه

مستفعلن

لغت‌نامه دهخدا