کوه نورد

کوه نورد. [ ن َ وَ ] (نف مرکب ) عبورکننده از کوه . (ناظم الاطباء). کوه پیما. رَقّاء. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
باد چون عزم اوست در ناورد
زآن بیابان بُر است و کوه نورد.

مختاری .

کرد صحرانشین کوه نورد
چون بیابانیان بیابان گرد.

نظامی .

تازی اسبان پارسی پرورد
همه دریاگذار و کوه نورد.

نظامی .

|| آنکه به ورزش کوه نوردی پردازد .