کوچک شمردن
لغتنامه دهخدا
کوچک شمردن . [ چ َ / چ ِ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] (مص مرکب ) حقیر شمردن . خوار و خرد انگاشتن . کوچک داشتن . رجوع به کوچک داشتن شود.
- به کوچک شمردن ؛ خرد و حقیر انگاشتن . خوار و بیچاره شمردن :
عدو را به کوچک نباید شمرد
که کوه کلان دیدم از سنگ خرد.
- به کوچک شمردن ؛ خرد و حقیر انگاشتن . خوار و بیچاره شمردن :
عدو را به کوچک نباید شمرد
که کوه کلان دیدم از سنگ خرد.
سعدی (بوستان ).