کوژدهلغتنامه دهخداکوژده . [ ژَ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) بمعنی کوژد است که صمغ درخت شائکه باشد و آن را جهودانه نیز گویند و آن صمغ را عنزروت خوانند. (برهان ). انزروت . کوژد. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کوژد و انزروت شود.
