کوکا

کوکا.[ ک َ ] (هزوارش ، اِ) بر وزن و معنی غوغا باشد که صدا و آواز بسیار بلند است . (برهان ). به معنی آواز بلندو در فرهنگ رشیدی به ضم نوشته . اصح به فتح است ، زیرا که این همان غوغا و فریاد است که غین با کاف تبدیل یافته چنانکه کیقباد (ظ: قباد) کواد شده ... و به کاف فارسی بهتر است . (آنندراج ). صدا و آواز بسیار بلندو غوغا. (ناظم الاطباء). آواز بلند و شاید اصل غوغاءعرب همین کلمه باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کوک (معنی دوم ) شود. || یکی از نامهای ماه هم هست که عربان قمر خوانند. (برهان ). نامی از نامهای ماه . (فرهنگ رشیدی ). ماه و قمر. (ناظم الاطباء). نامی است از نامهای ماه . این معنی از کتاب زند مرقوم است . (فرهنگ جهانگیری ). هزوارش کوکا (ماه ). (حاشیه ٔ برهان چ معین ).