کوکبیة

کوکبیة.[ ک َ ک َ بی ی َ ] (اِخ ) دهی است . (از معجم البلدان ).و منه المثل : «دعوا دعوة کوکبیة» و اصل آن چنان است که عاملی بر مردم آنجا ستم روا داشت ، ایشان وی را نفرین کردند و او مرد، و این مثل سایر شد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به معجم البلدان شود.