کچه باز
لغتنامه دهخدا
کچه باز. [ ک َ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) کچه بازنده . که کچه بازد. که کچه بازی کند :
به راست بازی آن بی غلطزن کچه باز
که جفت داد به پنج و سپرد طاق به چار.
رجوع به کچه و رجوع به کچه بازی و رجوع به کجه باز شود.
به راست بازی آن بی غلطزن کچه باز
که جفت داد به پنج و سپرد طاق به چار.
ظهوری (از آنندراج ).
رجوع به کچه و رجوع به کچه بازی و رجوع به کجه باز شود.