کیاالهراسی

کیاالهراسی . [ یَل ْ هََ / هََرْ را ] (اِخ ) ابوالحسن علی بن محمدبن علی طبری ، ملقب به عمادالدین و معروف به کیاالهراسی . فقیه شافعی و مفسر. در طبرستان ولادت یافت و به بغداد زیست و عهده دار تدریس در نظامیه شد تا درگذشت . او راست : احکام القرآن . (ازاعلام زرکلی ج 2 ص 692). کیای هراسی ، از مردم طبرستان و هم حوزه ٔ درس غزالی بود و بعد از غزالی بهترین ِ شاگردان امام الحرمین شمرده می شد. در جوانی به نیشابوررفت . وی نیکوصورت و خوش سخن و از معیدان درس استاد بود. مدرس نظامیه ٔ بغداد شد و به نوشته ٔ ابن خلکان و یافعی و دیگر مورخان به سال 504 هَ . ق . یک سال پیش از غزالی وفات یافت . به مناسبت اینکه در نام کیا با اسماعیلیه ٔ باطنی شباهتی داشت گرفتار غوغا گشت و مدتی در رنج و مشقت بود تا حقیقت معلوم شد و از چنگ ماجراجویان رهایی یافت . (غزالی نامه تألیف همایی ص 279). و رجوع به همین مأخذ ص 32 و 117 و 130 و 218 شود.