کیازند

کیازند. [ زَ ] (اِ مرکب ) به معنی پادشاه بزرگ و عظیم باشد، چه کیا پادشاه و زند بزرگ و عظیم را گویند. (برهان ). به معنی پادشاه بزرگ و عظیم الشأن است ، چه کیا به معنی پادشاه و زند به معنی عظیم و بزرگ آمده است و کتاب خدا را که پارسیان معتقد بوده اند به این معنی زندخواندند. (انجمن آرا) (آنندراج ). پادشاه . (اوبهی ).