کیلانلغتنامه دهخداکیلان . [ ک َ / ک ِ ] (اِ) بوتیمار. (ناظم الاطباء). ماهیخوار. حواصل . (از اشتینگاس ). || فتق و دبه خایه و خایه ٔ آماسیده . || هر چیز خشک پرباد. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).
