کینه بستن
لغتنامه دهخدا
کینه بستن . [ ن َ / ن ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) کین بستن . انتقام کشیدن . || دشمن شدن . عداوت پیدا کردن :
به کیش حق پرستان کینه نتوان بست با دشمن
مسلمانی گره از رشته ٔ زنار بگشاید.
به کیش حق پرستان کینه نتوان بست با دشمن
مسلمانی گره از رشته ٔ زنار بگشاید.
میرزا معز فطرت (از آنندراج ).