کینه سگال
لغتنامه دهخدا
کینه سگال . [ ن َ / ن ِ س ِ ] (نف مرکب ) کینه جو. بداندیش . آنکه در اندیشه ٔ کینه توزی و انتقامجویی باشد :
می زدند آن دو شیر کینه سگال
بر زمین چون دو اژدها دنبال .
می زدند آن دو شیر کینه سگال
بر زمین چون دو اژدها دنبال .
نظامی .