کینه ٔ سیاوش

کینه ٔ سیاوش . [ ن َ / ن ِ ی ِ وَ / وُ / وو ] (اِخ ) به معنی کین سیاوش است که نام لحن بیستم باشد از سی لحن باربد. (برهان ) (ناظم الاطباء) :
خرمتر از بهار و سراید به زیر و بم
گه کینه ٔ سیاوش و گه سبزه ٔ بهار.

ازرقی (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).