کینه پرور
لغت‌نامه دهخدا
کینه پرور. [ ن َ / ن ِ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) آنکه کینه ٔ دیگری در دل گیرد تا در فرصتی مناسب ابراز کند و انتقام گیرد :
آن کینه پروری که ز بغض تو دم زند
وآن خون گرفته ای که به کینت کشد رقم .
آن کینه پروری که ز بغض تو دم زند
وآن خون گرفته ای که به کینت کشد رقم .
محمد عرفی (از آنندراج ).
