کینه گزاری

کینه گزاری . [ ن َ / ن ِ گ ُ ] (حامص مرکب ) انتقامجویی . انتقام طلبی . خونخواهی :
نیل ِ دهنده تویی به گاه عطیت
پیل ِ دمنده به گاه کینه گزاری .

رودکی (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

و رجوع به کینه گزار شود.