کین ساز
لغتنامه دهخدا
کین ساز. (نف مرکب )آنکه موجب دشمنی و عداوت گردد. آنکه میان دیگران خصومت افکند. || جنگ آور. جنگجو :
به هر سو که رو کرد کین ساز بود
میانْشان یکی آتش انداز بود.
به هر سو که رو کرد کین ساز بود
میانْشان یکی آتش انداز بود.
اسدی (گرشاسبنامه چ یغمائی ص 85).
