کین وری
لغتنامه دهخدا
کین وری . [ وَ ] (حامص مرکب ) بدخواهی و دشمنی و بداندیشی . (ناظم الاطباء). عداوت . کینه توزی :
کز سر کین وری و بدخویی
درحق من دعای بد گویی .
کارگاه خشم گشت و کین وری
کینه دان اصل ضلال و کافری .
رجوع به کین ور شود.
کز سر کین وری و بدخویی
درحق من دعای بد گویی .
نظامی .
کارگاه خشم گشت و کین وری
کینه دان اصل ضلال و کافری .
مولوی .
رجوع به کین ور شود.