کی نژاد
لغت‌نامه دهخدا
کی نژاد. [ ک َ / ک ِ ن ِ ] (ص مرکب ) شاهزاده . از خاندان کی . از دودمان شاهی :
بدانست کو نیست جز کی نژاد
ز فر و ز اورند او گشت شاد.
که آنجا فرود است و با مادر است
گوی کی نژاد است و گندآور است .
دلیری که بد پیلسم نام اوی
گوی کی نژادی یلی نامجوی .
رجوع به کی شود.
بدانست کو نیست جز کی نژاد
ز فر و ز اورند او گشت شاد.
فردوسی .
که آنجا فرود است و با مادر است
گوی کی نژاد است و گندآور است .
فردوسی .
دلیری که بد پیلسم نام اوی
گوی کی نژادی یلی نامجوی .
فردوسی .
رجوع به کی شود.
