گاره
لغتنامه دهخدا
گاره . [ رَ / رِ ] (پسوند)مزید علیه «گار» که بصورت مزید مؤخر در آخر اسماء معنی درآید و آنها را به صفت مبدل سازد :
ستمکش نوازم ستمگاره کش .
رجوع به ستمکاره و ستمگاره شود.
ستمکش نوازم ستمگاره کش .
نظامی .
رجوع به ستمکاره و ستمگاره شود.