ترجمه مقاله

گاه دود

لغت‌نامه دهخدا

گاه دود. (اِ مرکب ) دود کوره :
پیری مرا بزرگری افکند ای شگفت
بی گاه دود زردم و همواره سرف سرف .

کسائی (از فرهنگ اسدی نخجوانی ).


در لغت فرس اسدی چ مرحوم اقبال ص 245 از قول کسائی چنین آمده :
بی گاه و دود زردم و هموار سرف سرف .
ترجمه مقاله