گاوبچهلغتنامه دهخداگاوبچه . [ ب َ چ َ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب )گوساله ؛ بچه گاو. یَرَع ٌ؛ بچه گاو. (منتهی الارب ).