گاو دوشا
لغت‌نامه دهخدا
گاو دوشا. [ وِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گاو شیرده . گاوی که بسیار شیر دهد :
گاو دوشای عمر او ندهد
زین پس از خشکسال حادثه شیر.
گاو دوشای عمر بدخواهش
بره ٔ خوان شیر گردون باد.
امروز گویند گاو دوشابه همان معنی است . یعنی معاش و گذرانش بی عوض از کیسه ٔ او باشد. (امثال و حکم دهخدا). و رجوع به گاو شود.
گاو دوشای عمر او ندهد
زین پس از خشکسال حادثه شیر.
انوری .
گاو دوشای عمر بدخواهش
بره ٔ خوان شیر گردون باد.
ابوالفرج رونی .
امروز گویند گاو دوشابه همان معنی است . یعنی معاش و گذرانش بی عوض از کیسه ٔ او باشد. (امثال و حکم دهخدا). و رجوع به گاو شود.
