گاو پروین
لغتنامه دهخدا
گاو پروین . [ وِ پ َرْ ] (اِخ ) ثور ثریا :
گاوی است در آسمان و نامش پروین
گاو دگری نهفته در زیرزمین
چشم خردت گشای چون اهل یقین
زیر و زبر دو گاو مشتی خر بین .
رجوع به گاو شود.
گاوی است در آسمان و نامش پروین
گاو دگری نهفته در زیرزمین
چشم خردت گشای چون اهل یقین
زیر و زبر دو گاو مشتی خر بین .
خیام .
رجوع به گاو شود.