گبر

گبر. [ گ َ ب َ ] (اِ) سنگی باشد که از آن دیگ و طبق و کاسه و امثال آن سازند. (برهان ) (انجمن آرا). سنگی است که از آن ظروف و اوانی ماننددیگ کاسه و صحن سازند. (الفاظ الادویه ) :
زین بیابان بسی تو را بهتر
خانه و آب سرد و دیگ گبر.

سنایی (از جهانگیری ).