گجگین
لغتنامه دهخدا
گجگین . [ گ ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان درختنگان بخش مرکزی شهرستان کرمان ، 15000گزی خاور کرمان و 6000گزی شمال راه شوسه ٔ کرمان به ماهان . دامنه ، معتدل و سکنه آن 120 تن . آب آن از قنات . محصول آن غلات ، حبوبات ، میوه جات . شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).