گذارنده
لغتنامه دهخدا
گذارنده . [ گ ُ رَ دَ / دِ ] (نف ) آنکه از چیزی و جایی درگذرد. عبورکننده :
یکی جادوی بود نامش سنوه
گذارنده راه و نهفته پژوه .
|| سوراخ کننده . شکافنده :
به نیزه گذارنده ٔ کوه آهن
به حمله رباینده ٔ باد صرصر.
یکی جادوی بود نامش سنوه
گذارنده راه و نهفته پژوه .
دقیقی .
|| سوراخ کننده . شکافنده :
به نیزه گذارنده ٔ کوه آهن
به حمله رباینده ٔ باد صرصر.
فرخی .