گرانبار گشتن
لغت‌نامه دهخدا
گرانبار گشتن . [ گ ِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) سنگین شدن . سنگین گردیدن :
تو خفته و پشتت زبزه گشته گرانبار
بابار گران خفتن از اخلاق حمار است .
مرا کآیم از کاه برگی ستوه
چه باید گرانبار گشتن چو کوه .
|| بارور شدن درخت و امثال آن و سنگین شدن :
پس چونکه سرافکنده و رنجور بمانده ست
هر شاخ که از میوه و گل گشت گرانبار.
تو خفته و پشتت زبزه گشته گرانبار
بابار گران خفتن از اخلاق حمار است .
ناصرخسرو.
مرا کآیم از کاه برگی ستوه
چه باید گرانبار گشتن چو کوه .
نظامی .
|| بارور شدن درخت و امثال آن و سنگین شدن :
پس چونکه سرافکنده و رنجور بمانده ست
هر شاخ که از میوه و گل گشت گرانبار.
مسعودسعد.
