گران رکابی

گران رکابی . [ گ ِ رِ ] (حامص مرکب )کنایه از حمله بردن است . عمل گران رکاب :
از ناله در آن گران رکابی
الحق سپه گران شکستم .

خاقانی .

|| ثقیل و سنگین بودن :
حرارت سخطت با گران رکابی سنگ
ذبول کاه دهد کوههای فربی را.

انوری .