گردان سپهر
لغت‌نامه دهخدا
گردان سپهر. [ گ َ س ِ پ ِ ] (اِ مرکب )چرخ . فلک . آسمان . روزگار. سپهر گردنده :
چنین نیز یک سال با داد و مهر
همی گشت بی رنج گردان سپهر.
به گردان سپهر اندر آری سرم
سپارم به تو دختر و افسرم .
چنین است کردار گردان سپهر
نخواهد گشادن همی بر تو چهر.
زمین را به هر دم برآراست چهر
کمر بست گردش ز گردان سپهر.
به فرمان من نیست گردان سپهر
نه من داده ام گردش ماه و مهر.
چنین نیز یک سال با داد و مهر
همی گشت بی رنج گردان سپهر.
فردوسی .
به گردان سپهر اندر آری سرم
سپارم به تو دختر و افسرم .
فردوسی .
چنین است کردار گردان سپهر
نخواهد گشادن همی بر تو چهر.
نظامی .
زمین را به هر دم برآراست چهر
کمر بست گردش ز گردان سپهر.
نظامی .
به فرمان من نیست گردان سپهر
نه من داده ام گردش ماه و مهر.
نظامی .
