گردش بالین
لغت‌نامه دهخدا
گردش بالین . [ گ َ دِ ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تغییر جا. تغییر منزل . مؤلف آنندراج آرد: رسم ولایت است که شب جمعه به حرم سرا میباشند و اصلاً بیرون نمی خوابند بل آن را شگون بد دانند :
مرو ز میکده بیرون اگرچه می نه کشی
که رسم نیست شب جمعه گردش بالین .
مرو ز میکده بیرون اگرچه می نه کشی
که رسم نیست شب جمعه گردش بالین .
شفیع اثر.
