گردن به شمشیر خاریدن
لغتنامه دهخدا
گردن به شمشیر خاریدن . [ گ َ دَ ب ِ ش َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از اقرار کشته شدن به خود دادن باشد. (برهان ). اقرار به کشته شدن خود دادن . (آنندراج ). || کشته شدن :
غرور جوانی بر آن آردت
که گردن به شمشیر من خاردت .
غرور جوانی بر آن آردت
که گردن به شمشیر من خاردت .
نظامی (از آنندراج ).