گردن مینا

گردن مینا. [ گ َ دَ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قسمت باریک و بالای مینا یا ظرف شراب :
بخاک افتم ز تخت سلطنت چون در نماز افتم
چو آید گردن مینا به کف مالک رقابم من .

صائب (از آنندراج ).