گرز گاوچهر
لغتنامه دهخدا
گرز گاوچهر. [ گ ُ زِ چ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزی که هیأت آن بشکل گاو باشد:
شود شیران میدان را ز گرزگاوچهر او
سواد چشم در کله چو سنگ سرمه در هاون .
شود شیران میدان را ز گرزگاوچهر او
سواد چشم در کله چو سنگ سرمه در هاون .
سیف اسفرنگ (از جهانگیری ).