گرسنه بودن
لغتنامه دهخدا
گرسنه بودن . [ گ ُ رِ / رُ ن َ / ن ِ / گ ُ س َ / س ِ ن َ / ن ِ دَ ] (مص مرکب ) احتیاج به طعام داشتن . میل شدید به طعام داشتن :
وزان پس بیامد سوی میمنه
چو شیر ژیان کو بود گرسنه .
خشم تو چون ماهی فرزند داود نبی
کو بیوبارد جهان گوید که هستم گرسنه .
وزان پس بیامد سوی میمنه
چو شیر ژیان کو بود گرسنه .
فردوسی .
خشم تو چون ماهی فرزند داود نبی
کو بیوبارد جهان گوید که هستم گرسنه .
منوچهری .