گرفته چهریلغتنامه دهخداگرفته چهری . [ گ ِ رِ ت َ / ت ِ چ ِ ] (حامص مرکب ) رنجیده خاطری . اندوهگینی . تکدّر : لیلی ز سر گرفته چهری دیدی سوی او بسردمهری .نظامی .