گرم کینه
لغتنامه دهخدا
گرم کینه . [ گ َ ن َ / ن ِ] (ص مرکب ) کنایه از دشمن سخت . گرم کین :
مگردر پای دور گرم کینه
شکسته گردد این سبز آبگینه .
رجوع به گرم کین و گرم کینی شود.
مگردر پای دور گرم کینه
شکسته گردد این سبز آبگینه .
نظامی .
رجوع به گرم کین و گرم کینی شود.
