گرنج بشیر
لغتنامه دهخدا
گرنج بشیر. [ گ ُ رَ / رِ ب ِ ] (اِ مرکب ) شیربرنج است و آن شله ای باشد که با شیر پزند. (برهان ) (آنندراج ) :
کوهان ثور روغن کرده ست تا پزد
خوان ترا گرنج بشیر اندر آسمان .
کوهان ثور روغن کرده ست تا پزد
خوان ترا گرنج بشیر اندر آسمان .
سوزنی (از آنندراج ).