گره گشادن
لغت‌نامه دهخدا
گره گشادن . [ گ ِ رِه ْ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) باز کردن گره . گره بسته را گشودن . و با ترکیبات ذیل آید و معانی مختلف دهد:
- گره گشادن از ابرو ؛ چهره را بازنمودن . گشاده رو گشتن :
گره بگشای ز ابروی هلالی
خزینه پر گره کن خانه خالی .
- گره گشادن از خنده ؛ آشکار شدن . پدید شدن :
خنده چو بیوقت گشاید گره
گریه از آن خنده ٔ بیوقت به .
- گره گشادن دل ؛ غم دل را بردن . شاد کردن دل :
که همی شد دلی گشاد گره
بهر بی بی بسوی زاهد ده .
کس برای گره گشادن دل
غمگساری نشان دهد، ندهد.
- گره گشادن از ابرو ؛ چهره را بازنمودن . گشاده رو گشتن :
گره بگشای ز ابروی هلالی
خزینه پر گره کن خانه خالی .
نظامی .
- گره گشادن از خنده ؛ آشکار شدن . پدید شدن :
خنده چو بیوقت گشاید گره
گریه از آن خنده ٔ بیوقت به .
نظامی .
- گره گشادن دل ؛ غم دل را بردن . شاد کردن دل :
که همی شد دلی گشاد گره
بهر بی بی بسوی زاهد ده .
سنایی .
کس برای گره گشادن دل
غمگساری نشان دهد، ندهد.
خاقانی .
