گروها گروه

گروها گروه . [ گ ُ گ ُ ] (ق مرکب ) گروه از پس گروه . دسته دسته . فوج فوج :
وز آن سوی هومان به کردار کوه
بیاورد لشکر گروها گروه .

فردوسی .

رسیدند گردان میان دو کوه
سپاه اندرآمدگروها گروه .

فردوسی .

همی رفت لشکر گروها گروه
چو دریا بجوشید هامون و کوه .

فردوسی .

گریزان سپاهش گروها گروه
نهادند سر سوی دریا و کوه .

(گرشاسب نامه ).

گریزندگان را گروها گروه
همی خواند از هر رهی سوی کوه .

(گرشاسب نامه ).

دد و دام را از بیابان و کوه
دوانید بر خودگروها گروه .

نظامی (اقبالنامه ص 89).

رجوع به گروه شود.