گروگیر کردنلغتنامه دهخداگروگیر کردن . [ گ ِ رَ / رُو ک َ دَ ] (مص مرکب ) به رهن گرفتن . به رهن خود درآوردن : گرو کن به عمر ابد جام راگروگیر کن باده ٔ جام را.نظامی .