گرو خواستن
لغتنامه دهخدا
گرو خواستن . [ گ ِ رَ / رُو خوا / خا ت َ ] (مص مرکب ) شیئی را به رهن قبول کردن . استرهان . (تاج المصادر بیهقی ) :
چون بکاری جو، نروید غیر جو
قرض تو کردی ، ز که خواهی گرو؟
چون بکاری جو، نروید غیر جو
قرض تو کردی ، ز که خواهی گرو؟
مولوی .
