گریه ناک
لغت‌نامه دهخدا
گریه ناک . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب ) گریان . در حال گریه :
بجای تخم جواری فشاند دانه ٔ اشک
چو دست بر مژه ٔ گریه ناک زد دهقان .
دگر از ره مستیم گریه ناک
نیم آگه از گریه ٔ خود چو تاک .
بادا لبان دولت کلی بخنده در
از کلک گریه ناکت و از دیده ٔ ترش .
بجای تخم جواری فشاند دانه ٔ اشک
چو دست بر مژه ٔ گریه ناک زد دهقان .
ملاطغرا (از آنندراج ).
دگر از ره مستیم گریه ناک
نیم آگه از گریه ٔ خود چو تاک .
ملاطغرا (از آنندراج ).
بادا لبان دولت کلی بخنده در
از کلک گریه ناکت و از دیده ٔ ترش .
دقایقی مروزی .
