گریواره

گریواره . [ گ ِ ری رَ / رِ ] (اِ مرکب ) مرکب از: گری = گردن + واره = پسوند نسبت و اتصاف . رجوع شود به فرهنگ رشیدی . یا از گریو = گردن + واره = پسوند با حذف یک واو. (فرهنگ نظام )، جمعاً لایق گردن . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). برهان قاطع و آنندراج به ازای معجمه آورده اندولی صحیح آن گریواره به رای مهمله است :
ز بژم مخنقه ای یافت شاخ گل منظوم
چو باد کرد گریواره ٔ شجر منثور.

اثیرالدین اخسیکتی (شیدی ).

رجوع به گریوازه شود.