گزافکار

گزافکار. [ گ ُ / گ ِ / گ َ ] (ص مرکب ) آنکه در کاری افراط و مبالغه کند. مفرط : و حصیری هرچند مردی است گزافکار و گزافگوی اما پیر است و حق خدمت قدیم دارد. (تاریخ بیهقی ).
من خواستم آنچه یافت آن ماه
این بخت گزافکار بینند.

نظامی .

و رجوع به گزافه کار شود.