گسته

گسته . [ گ َ ت َ / ت ِ ] (ص نسبی ، اِ) (از: گست + ه ، پسوند نسبت ) منسوب به چیزی زشت . (فرهنگ رشیدی ) (فرهنگ نظام ) (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || سرگین باشد که فضله ٔ اسب و استر و خر و گاو است . (برهان ). سرگین ، زیرا که نسبت به چیز زشت دارد، و ها برای نسبت است . (آنندراج ) (انجمن آرا) (جهانگیری ).