گس خلق
لغتنامه دهخدا
گس خلق . [ گ َ خ ُ ] (ص مرکب ) تندخوی . خشن . بدخلق :
ندهد رنج آن کَل کافر
هیچ گس خلق را تن آسانی
جز مظفر مجیر [ کذا ] بابکر
آن چو بوبکر در مسلمانی .
ندهد رنج آن کَل کافر
هیچ گس خلق را تن آسانی
جز مظفر مجیر [ کذا ] بابکر
آن چو بوبکر در مسلمانی .
سوزنی .
