گلاب فشاندن

گلاب فشاندن . [ گ ُ ف َ / ف ِ دَ ] (مص مرکب ) مجازاً به معنی اشک ریختن است :
گر چشم ما گلاب فشاندعجب مدار
دلهای ماست آینه گردان صبحگاه .

خاقانی .

رجوع به گلاب افشانی شود.