گلغر

گلغر. [ گ ُغ َ ] (اِ) پشم نرمی باشد که از بن موی بز به شانه برآرند و از آن شال بافند. (الفاظ الادویه ) (برهان ) (آنندراج ). آن موی را کرک و کلک و تبت و تبد، نیز گویند. (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ) (جهانگیری ) :
نه از شالبافان این روزگارم
که گلغر ندانند باز از بریشم .

نزاری قهستانی (از (آنندراج ).