گله

گله . [ گ ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) دانه ٔ انگور که از خوشه جدا افتاده باشد. (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) (جهانگیری ) (آنندراج ) (الفاظ الادویه ). دانه های میوه ای که آب دارد و دارای پوستی تنک باشد و چون دانه ٔ انگور و دانه ٔ تاجریزی و دانه ٔ انار و دانه ٔ زغال اخته و زرشک و ترنجبین و مانند آن . (مؤلف ). || راهی که در میان دو کوه واقع شده باشد. (برهان ) (فرهنگ رشیدی ). درغاله نیز گویند. (فرهنگ رشیدی ) (جهانگیری ) (آنندراج ). درغاله اصل در آن دره و غاله یعنی غار و دره بوده است . (آنندراج ).