گل شکفتن

گل شکفتن . [ گ ُ ش ِ ک ُ ت َ ] (مص مرکب ) بازشدن گل . شکفتن گل : اگر در خارستان روزگار گلی شکفد. (سندبادنامه ص 103). || امر غریبی به ظهور آمدن . (غیاث ) (آنندراج ). || امر غریب و ممتنعالوقوع به ظهور آوردن . (مجموعه ٔ مترادفات ص 49).
- گل از گل کسی شکفتن ؛ بسیار شاد شدن . بینهایت خوشحال گردیدن .